Insight Out

Ontdekking in het donker

Door Mei Lan

50 paar voeten schuifelen over een betonnen vloer. Evenveel paar handen klappen in de maat van een populair 90s liedje.
I draai rond en rond. Zwaai met mijn armen en hoop dat ik niemand een mep vrkoop.
Ik hou mijn gesloten, ook al weet ik dat het pikdonker is rondom mij.

De vrijheid van dansen in het donker, niemand ziet me, niemand beoordeelt me.
Ik dans voor mezelf, voor de vreugde van het leven.

Ik ben op het seizoensopeningsevenement van First light in Brussel.
Het concept is super simpel. 50 tot 100 mensen komen samen en dansen in complete duisternis.
Hoe dans jij als je weet dat niemand je ziet, niemand je beoordeelt? Hoe wil jouw lijf bewegen als je weet dat je alleen maar voor jezelf danst?

Ik ben blind en ik hou van dansen.
Toch liet ik me vaak doen door mijn onzekerheid. Ik voelde me niet helemaal vrij om op mijn manier te dansen in de openbare clubs. Ik was bang verloren te lopen op de dansvloer.
Toen ik hoorde over First light wist ik dat ik het wilde proberen.
Dit is de tweede keer dat van de vrijheid van het donker geniet.
Ik geef me volledig op de dansvloer voor een uur. We zitten allemaal samen neer voor een groepsmeditatie en daarna keren we huiswaards, opgeladen met joy!

Maar deze keer ging ik een laagje dieper.

Terwijl ik rond draaide en mee zong met de muziek dacht ik:
“Wat heerlijk!De vrijheid van dansen in het donker, niemand ziet me, niemand beoordeelt me.
Ik dans voor mezelf, voor de vreugde van het leven.”
Min of meer de gedachten die ik verwacht had.
En dan verdwijnt de onzichtbare glimlach op mijn gezicht langzaam.
Dus, gewoon voor mezelf. hmm.
Niemand ziet mijn top moves.
Niemand ziet me en denkt “coole schoenen heeft zij!” of “Die heeft het naar haar zin seg!”
Geen enkele kans straks een compliment te krijgen over mijn dans skills.

Oh, woops! Onzekerheid weg, zichtbaarheid eveneens gone!

Wie bén ik als ik écht voor mezelf dans?

Oh, wacht! Ik ken dat dingetjes, levensenergie. Ik kan dansen en genieten gewoon door te dansen en me levendig te voelen.
Let’s try that!

Ik dans. Ik sing. Ik geniet.
Maar ik merk op hoe snel mijn gedachten met me aan de haal gaan. Hoe snel ik afgeleid ben en hoe moeilijk ik het vind om gewoon, volledig bij mezelf te blijven.
Het lijkt erop dat ik niet zomaar bij mijn eigen energie kan blijven.
Ik verveel mezelf behoorlijk snel.

En dan stopt de muziek voor een moment. Ik focus op mijn ademhaling.
Ik omarm mijn bovenlichaam heel bewust en adem.
Ik voel, voel heel diep, dat ik leef, in dit lijf.
Heel zacht, heel voorzichtig, begint mijn hart te zingen, bijna onhoorbaar. Mijn voeten bewegen heel langzaam. Mijn benen volgen.

Ik dans van-binnen-uit en niet voor-buiten-af.
Voor het eerst.

Het was een kort moment. Het liet een grote indruk op me achter.
Wat gebeurt er als ik leef van-binnen-uit, elke dag, meer en meer?

Volg First light op Facebook om met me te dansen op hun volgende event:
https://www.facebook.com/firstlightbrussels/